جداسازی و شناسایی باکتریهای گرم مثبت هوازی و بی هوازی اختیاری درتخم مرغهای قابل جوجه کشی

هدف: بررسی میزان آلودگی باکتریهای گرم مثبت هوازی و بی هوازی اختیاری و شناسایی آنها در تخم مرغهای قابل جوجه کشی طرح: مطالعه آینده نگر طولی حیوانات: 120 عدد تخم مرغ قابل جوجه کشی و 30 قطعه جوجه یک روزه گوشتی روش: الف) نمونه گیری از تخم مرغهای قابل جوجه کشی وجوجه یک روزه گوشتی در یک روزه در 5مرحله مختلف شامل بلافاصله بعد از تخمگذاری ‘قبل از ضدعفونی ‘ بعد از ضدعفونی ‘ قبل از انتقال ازستر به هچر و جوجه های یکروزه ب) کشت‘ جداسازی و شناسایی باکتری های گرم مثبت هوازی و بی هوازی اختیاری در پوسته‘ زرد تخم مرغ وکیسه زرده. تجزیه وتحلیل آماری: آزمون فیشر. نتایج: میزان آلودگی پوسته در مرحله بلافاصله بعد از تخم گذاری 66/96 درصد‘ قبل از ضدعفونی 100 درصد‘ درمرحله بعد از ضدعفونی 100 درصد ‘ درمرحله چهارم 90 درصد ومیزان آلودگی زرده درمرحله بعد از ضدعفونی 3/3 درصد و در بقیه مراحل منفی ومیزان آلودگی کیسه زرده جوجه یک روزه 6/6 درصد بود. از پوسته گونه های مختلف باسیلوس و استافیلوکوکوس جدا گردید که فراوانی باکتری باسیلوس پلی میکزا 4/7 درصد ‘ باسیلوس کوآگلنس 5/2 درصد باکتری استافیلوکوکوس ارئوس 8/5 درصد و استافیلوکوکوس ساپروفیتیوکوس 10 درصد بود .فراوانی استافیلوکوکوس ساپروفیتیوکوس در زرده و کیسه زرده به ترتیب 3/3 درصد و6/6 درصد بود. نتیجه گیری: منشاء آلودگی باکتریایی زرده و ایجاد عفونت کیسه زرده ‘ آلودگی پوسته تخم مرغ می باشد. درروی آماری با استفاده از تست فیشر اختلاف معنی داری درمیزان آلودگی درمراحل مختلف وجود نداشت. لذا وجود آلودگی در مراحل مختلف نمایانگر این است که روشهای معمول جمع آوری ‘ پاکسازی و ضدعفونی تخم مرغهای قابل جوجه کشی تاثیر چندانی درکاهش میزان آلودگی نداشته و باکتری می تواند در طی دوره انکوباسیون وارد زرده تخم مرغ شده وسبب ایجاد عفونت کیسه زرده در جوجه ها و تلفات در روزهای اولیه پرورش شود.